Ὁδοιπορικὸ στὸ Γεωπονικὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν (Μέρος 1ον)

Τὸ Γεωπονικὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν (Γ.Π.Α.) ἰδρύθηκε τὸ 1920 ἐπὶ  Ἐλ. Βενιζέλου στὴν περιοχὴ τοῦ Βοτανικοῦ καὶ ἀποτελεῖ τὸ 3^ο ἀρχαιότερο Πανεπιστημιακὸ Ἴδρυμα στὴν χῶρα μας, ἀλλὰ καὶ τὸ 1^ο Α.Ε.Ι. τοῦ Γεωπονικοῦ-καὶ ὄχι μόνο-τομέα! Ἡ τότε Ἀνώτατη Γεωπονικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν (Α.Γ.Σ.Α.) ἔπαιξε μείζονα ρόλο στὴν ἄρτια ἀντιμετώπιση τῶν πολύπλοκων γεωργικῶν καὶ ἀγροτικῶν ζητημάτων τόσο κατὰ τὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή, ὄσο στὸν Ἐμφύλιο καὶ Β’Π.Π..

Τὸ κεντρικὸ κτίριο τοῦ ΓΠΑ μαζὶ μὲ τοὺς πρώτους Πρυτάνεις του.

            Κατὰ τὴν δεκαετία τοῦ ’70 καὶ τοῦ ’80, τὸ πλέον Γ.Π.Α. ἄρχισε νὰ ἐπεκτεῖνει τὶς κτιριακὲς του-καὶ ὄχι μόνο-ἐγκαταστάσεις στὸ τμῆμα δεξία τῆς Ἱερᾶς Ὁδοῦ (κάθοδος ἀπὸ Κεραμεικό).  Στὸ παρὸν ὁδοιπορικό, θὰ ἐξερευνήσουμε μαζὶ τοίς κρυφὲς γωνιὲς τοῦ Γεωπονικοῦ ποὺ ἴσως φοιτητὲς-καὶ μή-νὰ μην γνώριζαν ὅτι ὑπάρχουν!

            Ξεκινᾶμε ἀπὸ τὴν εἴσοδο τῆς Λεωφ. Ἀθηνῶν καὶ στὰ ἀριστερὰ μας (ἀπέναντι ἀπὸ τὸ Κτ. Ρουσσοπούλου) βλέπουμε δένδρα…πολλὰ δένδρα, καὶ λίγοι νομίζω ἔχουμε δῶσει σημασία. Τί κρύβεται μέσα ἐκεῖ; Πρόκειται γιὰ ἕνα ὑπέροχο μέρος γιὰ πίκ-νίκ, χαλάρωση, καφέ ἤ φωτογράφιση, καθότι ἔχουμε ἕνα μικρό ἄλσος στὶς ἐκτάσεις τῆς σχολῆς!

Ἱδανικὸ μέρος γιὰ χαλάρωση...μάλλον κάποιοι μᾶς πρόλαβαν στὴν ἰδέα.

            

Στὸ βάθος τὸ Κτ. Ρουσσοπούλου

Προχωρᾶμε καὶ ἀνεβαίνουμε στὸ Κτ. Χασιώτη γιὰ μερικὲς πανοραμικὲς φωτογραφῖες.(Δυστυχῶς βρίσκουμε τὴν πόρτα τῆς ταράτσας κλειδωμένη)

Παρὰ τὴν ἀφρικανικὴ σκόνη στὸν ούρανό, διακρίνουμε τὸ κεντρικὸ κτίριο (ἀριστερά)  καὶ τὸ Κτ.Δημακοπούλου (κέντρο)

         

Ὁ Σαρακάκης στὸ βάθος καὶ για τοὺς παρατηρητικοὺς... ὁ φτερωτὸς μας φίλος ποζάρει κρυφὰ σὲ μία ἀπὸ τὶς καμινάδες.

  Ὕστερα κατευθυνόμαστε πρὸς τὶς κτηνοτροφικὲς ἐγκαταστάσεις. Ὅλοι γνωρίζουμε μέσα ἀπὸ τὰ μαθήματὰ μας ἢ καὶ ἀπὸ… τὴν ὀσμή, τὴν ὕπαρξη Βουστασίου, Προβατοστασίου καὶ Πτηνοτροφείου, ὅμως ἀριστερὰ ἀπὸ τὸ νέο Βουστάσιο, ὑπάρχει ἕνα παμπάλαιο-ὅπως θὰ χαρακτήριζαν πολλοὶ-κτίριο. Ἐκεῖ στεγαζόταν τὸ πρῶτο Βουστάσιο κατὰ τὰ πρώιμα χρόνια τῆς σχολῆς. Χτισμένο ὅλο πέτρα πρὸς πέτρα!

Μπορεῖ τὸ πάτωμα νὰ εἶχε ἀνακαινιστεῖ, ἀλλὰ ἡ ξύλινη στέγη καὶ ὁ πετρόχτιστος τοῖχος μαρτυροῦν τὴν ἠλικία τοῦ κτιρίου.

Οἱ ἀρσενικοὶ φίλοι μας

          Διασχίζοντας τὸ παλιὸ Βουστάσιο περνᾶμε σὲ μία πεδιάδα ποὺ ἴσως νὰ φαίνεται καὶ ἀπὸ όρισμένες αἴθουσες τοὺ Κτ.Ρουσσοπούλου. Ἕχει ὡραῖα χλόη καὶ μικρὲς καλλιέργειες ἀπὸ πράσινα ποώδη φυτά, καθῶς ἐπίσης καὶ ξύλινες φωλιὲς πτηνῶν, οἱ ὁποῖες δυστυχῶς φαίνονται ἐγκαταλελειμένες.

Στὸ βάθος τὸ Κτ. Ρουσσοπούλου καὶ στὴν μέση μικρὲς καλλιέργειες ἀπὸ ποώδη φυτά.

Τέστ Παρατηρητικότητος: Βρὲς τὴν γάτα!

          Κάπου ἐδῶ ὁλοκληρώνεται τὸ 1^ο μέρος τοῦ ὁδοιπορικοῦ μας. Λόγω τῶν ἐορτῶν τὸ φωτογραφικὸ καὶ πληροφοριακὸ ὑλικὸ ἦταν ἐμφανῶς περιορισμένο, ὠστόσο ἀναμείνατε ἔως τὴν δημοσίευση τοῦ 2^ου μέρους μὲ πιὸ ἐνδιαφέροντα μέρη καὶ ὄψεις τῆς «ὄασης τῶν Ἀθηνῶν», καὶ γιατί «ὄαση»;                                                             Γιατὶ αὐτό...

Μπορεῖ ἡ άφρικανικὴ σκόνη νὰ γκριζένει τὸ τοπίο, ὅμως ἡ πράσινη ὀμορφιὰ εἶναι παροῦσα!     (Κτ. Δημακοπούλου)

Γιὰ τὸ 2ο μέρος, πατῆστε ἐδῶ